Tiktik taktak doen haar hakjes. 'Wat klinken ze toch mooi', denkt Lila. 'Heerlijk om ze weer te kunnen dragen. Okay, mijn laarzen maken ook geluid, iets van dakdakdikdikdakdik.... maar dit geluidje is veel.... uhm veel frêler, zo heerlijk lente-achtig. Ik ben blij dat ik nog een kwartier mag lopen.'
Als ze de straat oversteekt, voelt ze dat ze wordt bekeken. Ze zwaait haar haar naar achter, wiegt een heel klein beetje extra met haar heupen en hoort dat haar hakjes op de kinderkopjes net iets anders klikkerdeklakken. Een automobilist geeft uiting aan zijn bewondering, toetert voluit als hij optrekt. Lila glimlacht en loopt naar de bloemenstal. Ze ziet een prachtig boeket, roze gemengd met wit en zachtgeel. 'Dat zal ze mooi vinden, m'n oma', zegt ze tegen de verkoopster en rekent af.
En daar tikttakt Lila verder, op haar frêle lente-hakjes. Ze staan echt prachtig onder haar lentejurk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik begrijp niet dat er geen voorbijgangers kwamen toegesneld om dat boeket, of de hele bloemenstal, voor jóu te kopen!
BeantwoordenVerwijderenjij kleurt de wereld nu eenmaal een beetje mooier ;)
BeantwoordenVerwijderen(maar dat klikkerdeklak heeft helaas wel een heel hoog Ralph gehalte hihi)
En toen lag ik luilekker te genieten van de eerste lentezon. En toen dacht ik,ik ga even kijken.....
BeantwoordenVerwijderen@Roer, ja, ik ook niet natuurlijk. Maar, wat let je?
BeantwoordenVerwijderen@Eve, Ralph, dat is die ontwerper van ubervrouwelijke kleding? Oei!
@Zoldertje, mooi woord weer in deze context, luilekker!
Goh zeg die Lalila is ook niet te volgen, heb ze weer een andere blog. Tiktik taktak haar achterna maar weer.
BeantwoordenVerwijderen@Follow me Jack!
BeantwoordenVerwijderen