zondag 14 maart 2010

KANTELMOMENT

'Pak die plant even, ja! Nee, die plant! Niet die bloemen!' Verward legt Lila de bloemen terug in het mandje achter de rugleuning en geeft de plant aan de vrouw. Die draait zich onmiddellijk om en rijdt een stukje naar voren. Ze gaat afrekenen. Dat duurt bij haar wat langer want ze moet het vanuit haar scootmobiel doen. Achter haar wacht Lila. Onderwijl belt de cassiere en direct rent een collega van haar naar de kassa. 'Zo', zegt de vrouw en duwt hem haar tas in zijn handen. 'Doe eerst maar de aardappelen, die moeten onderop. Daarna het brood. Kleine dingetjes bovenop.' Gelaten volgt hij haar orders op.
'Wacht, geef maar', biedt Lila aan, 'ik zet de tas wel achterop.' Terwijl de vrouw richting deur zoeft, hangt Lila de tas aan de kar. Vlak voordat ze de drempel bereikt, springt ze achterop. Door de opwaartse druk van de drempel en de plotselinge gewichtstoename achter, kantelt de kar. Achterover. Lenig als een kat springt Lila net op tijd weg en rent de deur uit. Ze hoort de vrouw krijsen, heel lang, zo te horen helpt niemand haar, helemaal niemand.

3 opmerkingen:

  1. Aiaiaiai, die zat diep , lekker van je afschrijven dus , voor beide partijen beter. Alhoewel ...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @@ Brownie, Roer: Ach, tja, lekker toch, een beetje wreed maar wel lekker..

    BeantwoordenVerwijderen