HAAR VAN HAAR

Met smaak eet ze van haar spaghetti. De lange witte slierten zijn gelardeerd met een bruinrode saus van tomaat, ui, knoflook en rul gebakken gehakt. Vlakbij haar slaan golven tegen de stenen en af en toe voelt ze spettertjes zeewater over haar voeten kietelen... De wind is westelijk vandaag...
Tegenover Lila zit hij, Dimitri, de God van Sifnos. De hele middag al zag ze hem rijden op zijn motor en ja, ze weet, hij heeft elke dag een ander liefje. Maar vandaag is hij van haar. Om te beginnen eten ze samen. Lila trakteert.
Ze neemt een slokje koude witte wijn, wipt haar sandalettes los en duwt haar voeten tegen die van hem. Hij heeft zijn loafers uit. Zijn lach wordt net even breder. Behendig draait Lila weer een torentje op haar lepel en stopt het in haar mond. Terwijl ze kauwt en kauwt kijkt hij hoe ze eet.
Dan voelt ze het ineens! Een haar! Er zit een haar in haar mond! Met haar tong probeert ze het ding weg te krijgen. Het lukt niet! 'Oh my God', denkt Lila, 'niet in paniek raken nu. Los dit elegant op.' Ze tuit haar lippen en pakt de haar tussen duim en wijsvinger. En trekt en trekt.... er komt geen eind aan! Verbaasd kijkt ze naar de pikzwarte haar van bijna een meter lang. En slikt met grote weerzin haar hap door....
Als Dimitri wenkt, komt ze onmiddellijk, de serveerster. Ze gaat vlakbij hem staan, duwt haar billen naar achter, haar zwangere buikje naar voren en zet haar handen in haar zij. Ijzig hoort ze zijn tirade aan, schudt haar pikzwarte lange haar naar achter zodat het in een vloeiende lijn tot over haar billen valt. Met Lila's halfgevulde bord in de hand loopt ze terug naar de keuken. Dimitri steekt een sigaret op en doet zijn loafers weer aan.